ان مع العسر یسرا

گاهی وقتها به گذشته که فکر میکنم گذر زمان برایم معنی ندارد. توی دنیای یادها و خاطره ها

رد پای روزهای تلخ و شیرین را میگیرم و میرسم به خودم که دلواپس روزهای بی بازگشت تا همیشه ی

دلتنگی ام!

انگار همین دیروز بود سختیهای شیرین نه ماه که فقط ماه اخرش اندازه ی نه قرن به آدم میگذرد حالا

باقی اش بماند که استرسها و تحولات روحی و جسمی نمیگذارندت یک دم آسوده گی را به تجربه

بنشینی!

تحولاتی که بعضی هاشان انرژی ات را و جوانی و نشاطتت را می ستانند و رد پایشان برای یک عمر با

تواند و باید با خوب و بدشان بسازی و بپذیری دیگر آن آدم همیشگی و سالم نیستی و کلی رنج مادرانه و

دردعاشقانه باید بردوش بگذاری تا کی و چه مجال این زندگی !

ولی با این همه لذتی عمیقی در این رنجهاست که می خواهی همیشه مادری کنی و پیش بروی

و ابایی نداری از سختیها زیرا ایمان داری در هر سختی گشایشی است و آسایشی !

" و ان مع العسر یسرا " و خداوند هرگز خلف وعده نمیکند ودر کتاب کریمش میفرماید که انسان را در

رنج و سختی آفریده است!... و چه سختی شیرین و سکر آوری است مادر شدن !

.......

گل پسرم  دیروز مصادف با میلا د بانوی مطهر فاطمه ی زهرا (س) و روز مادر یه کادوی زیبا به من داد

علاوه بر دسته گل رز سفیدش (که بابا زحمتشو کشیده بود)

در ناباوری وهیجان من و بابا سینه خیز رفت

تا رسید به چیزی که خیلی دوست داره یعنی گوشی من!

البته گل پسر عاشق جاروبرقی و کنترل TV و شیفته ی لپ تاپ هم هست! و کلا به دنیای

رسانه علاقمنده ! ضمنا بلد شده دست بزنه !

بگو ماشا الله به این گل پسر ....